Waarom de naam o+o=8?

Twee keer de letter o kan nooit 8 zijn. Tenzij de letter o geen letter o is, maar een cirkel. Als je die twee cirkels op elkaar zet, krijg je 8. Als je 8 omdraait heb je oo. Het oneindigheidsteken. Of gewoon twee keer de letter o. Of een bril. Het is maar hoe je het bekijkt. En daar gaat de voorstelling over. 

Ze nodigt de kijker uit om realiteiten door verschillende brillen te ontdekken. Twee vrienden, gespeeld door Berthe Kilozo en Ellen Sterckx, vertrekken op reis naar Marokko en de Niagara Falls, maar komen er nooit aan. Onderweg ontmoeten ze allerlei bijzondere figuren, zoals een vogel alias Piew alias complotdenker, een onzichtbare alien en een gigantisch zwart gat.

De reis daagt hun vriendschap voortdurend uit. Soms zijn de verschillen tussen hen onoverbrugbaar, soms subtiel. Ze praten erover, negeren het of merken het zelfs niet op.

Geïnspireerd door haar leerlingen begon Marie-Christine aan het schrijven van de tekst. Ze betrok hen actief in het creatieve proces door middel van improvisaties, waardoor hun stemmen en ideeën verweven zijn in het verhaal. De voorstelling snijdt thema’s aan zoals vriendschap tussen mensen met verschillende levensbeschouwingen en het onderzoeken van identiteit en realiteit vanuit meerdere perspectieven.

o+o=8 daagt het publiek uit om na te denken over vragen zoals: Wat gebeurt er als de één de ander niet begrijpt, of niet wíl begrijpen? Wie heeft gelijk – ik, de ander, of misschien wel niemand? Waarom houden mensen vast aan hun eigen realiteit? En hoeveel realiteiten bestaan er eigenlijk?

Instagram